O Alessandro
De Martino γεννήθηκε στην Πάτρα.
Σπούδασε Καλες Τεχνες στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας και Γραφικες Τεχνες στην
Ρώμη.
Tο 1986 απέσπασε έπαινο στο
διαγωνισμό Ζωγραφικής Πατρινών Καλλιτεχνών, το 1997 βραβεύτηκε για την έκθεση
του «Όχημα της ψυχής» από τον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο Αθηνών, έχει επίσης
τιμηθεί με βραβείο από τον Δήμο Πατρέων για την προσφορά του στα πολιτιστικά
δρώμενα της πόλης το 1998 και το 2001, ενώ το 1998 για την συμβολή του στην
ναυτική εβδομάδα έχει βραβευτεί από το Αρχηγό Γ.Ε.Ν. και τον Ναυτικό Διοικητή Ιονίου
ΠΝ. Από το 1987 έως σήμερα, ζωγραφίζει συνεχώς και ταυτόχρονα έχει διδάξει
Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Πατρών (πρόγραμμα Πρυτανείας), σε Δημόσια Ι.Ε.Κ.
στην Πάτρα, Αίγιο, και Μεσολόγγι , στον Α.Κ.Τ.Ο. (Αθήνα), στον Όμιλο ΑΚΜΗ, σε
σχολεία του Νομού Αχαΐας και στην Σχολή Ζωγραφικής του, που λειτουργεί από το
1987.
Οργάνωσε και λειτούργησε το Εικαστικό Εργαστήριο του Δήμου Ρίου και έχει εργαστεί ως Εικαστικός (2008-2012) στο Κέντρο Παιδείας Επιστημών. Παράλληλα έχει πραγματοποιήσει σαράντα εκθέσεις ζωγραφικής, από τις οποίες οι είκοσι είναι ατομικές.
Όπως αναφέρει ο Καθηγητής Καλών Τεχνών Φλωρεντίας , RENATO ALBERTI, για τον Alessandro De Martino: «….Τα πρόσωπα του και οι απότομες, κοφτές, χρωματικές φόρμες, θυμίζουν τις μελαγχολικές φιγούρες του Κίρχνερ με έναν ρομαντισμό ξεχειλισμένο από συναισθήματα.....» ενώ η ιστορικός Τέχνης Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ΚΟΥΤΣΗ ΛΑΜΠΡΙΝΗ επισημαίνει ότι : «……ολόκληρη η ζωγραφική δημιουργία του θεμελιώνεται πάνω στην πεποίθηση ότι η τέχνη με τα αισιόδοξα οράματα της αποτελεί την μόνη ικανοποιητική απάντηση στις υπαρξιακές αγωνίες του σύγχρονου ανθρώπου….» τέλος, στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ, με αφορμή την έκθεση, «Εργοστάσιο αξιών» γράφει: «….καταφέρνει με γλαφυρό ύφος και φουτουριστικούς συμβολισμούς, να εκφράσει την αγωνία του, για την παθητική στάση που καλείται ο άνθρωπος να κρατήσει στον συνεχώς αυξανόμενο κόσμο της υπερκατανάλωσης υλικών και πνευματικών τυποποιημένων αγαθών …». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο σκοπός της ζωγραφικής του είναι να εκφράσει τα ανθρώπινα συναισθήματα, που αποτελούν το βασικό συστατικό του προσδιορισμού της πραγματικότητας.
Κάποιες από τις πιο σημαντικές εκθέσεις του είναι, στην Πινακοθήκη Δημοτικού μεγάρου Πύργου 1995, στην Γαλλική Σχολή Βόλου 1995, «Το Όχημα της ψυχής» (Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος , Αθήνα 1997), στον Πολιτιστικό Χώρο Δημαρχείου Κηφισιάς, Αθήνα 1998, «Το Διαχρονικό Ταξίδι του Κηφέα» (Παλαιό δημοτικό Νοσοκομείο, Πάτρα 1999), στην Γκαλερί ELEMENTS, Αθήνα Κολωνάκι 2000, «Ψεύτικοι Χρησμοί» (Δημοτική Πινακοθήκη Ναυπλίου 2000), «Εσωτερική Πτήση» (Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο, Πάτρα 2001), στην Γκαλερί ΑΕΝΑΟΝ, Αθήνα 2002, «Μηχανή Μαζικής Εκποίησης» (Χώρος Πολιτεία, Πάτρα 2002), στην Γκαλερί ΗΩΣ, Αθήνα 2002, «Το φως της ποίησης» Γκάζι, Αθήνα 2012,
Οργάνωσε και λειτούργησε το Εικαστικό Εργαστήριο του Δήμου Ρίου και έχει εργαστεί ως Εικαστικός (2008-2012) στο Κέντρο Παιδείας Επιστημών. Παράλληλα έχει πραγματοποιήσει σαράντα εκθέσεις ζωγραφικής, από τις οποίες οι είκοσι είναι ατομικές.
Όπως αναφέρει ο Καθηγητής Καλών Τεχνών Φλωρεντίας , RENATO ALBERTI, για τον Alessandro De Martino: «….Τα πρόσωπα του και οι απότομες, κοφτές, χρωματικές φόρμες, θυμίζουν τις μελαγχολικές φιγούρες του Κίρχνερ με έναν ρομαντισμό ξεχειλισμένο από συναισθήματα.....» ενώ η ιστορικός Τέχνης Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ΚΟΥΤΣΗ ΛΑΜΠΡΙΝΗ επισημαίνει ότι : «……ολόκληρη η ζωγραφική δημιουργία του θεμελιώνεται πάνω στην πεποίθηση ότι η τέχνη με τα αισιόδοξα οράματα της αποτελεί την μόνη ικανοποιητική απάντηση στις υπαρξιακές αγωνίες του σύγχρονου ανθρώπου….» τέλος, στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ, με αφορμή την έκθεση, «Εργοστάσιο αξιών» γράφει: «….καταφέρνει με γλαφυρό ύφος και φουτουριστικούς συμβολισμούς, να εκφράσει την αγωνία του, για την παθητική στάση που καλείται ο άνθρωπος να κρατήσει στον συνεχώς αυξανόμενο κόσμο της υπερκατανάλωσης υλικών και πνευματικών τυποποιημένων αγαθών …». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο σκοπός της ζωγραφικής του είναι να εκφράσει τα ανθρώπινα συναισθήματα, που αποτελούν το βασικό συστατικό του προσδιορισμού της πραγματικότητας.
Κάποιες από τις πιο σημαντικές εκθέσεις του είναι, στην Πινακοθήκη Δημοτικού μεγάρου Πύργου 1995, στην Γαλλική Σχολή Βόλου 1995, «Το Όχημα της ψυχής» (Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος , Αθήνα 1997), στον Πολιτιστικό Χώρο Δημαρχείου Κηφισιάς, Αθήνα 1998, «Το Διαχρονικό Ταξίδι του Κηφέα» (Παλαιό δημοτικό Νοσοκομείο, Πάτρα 1999), στην Γκαλερί ELEMENTS, Αθήνα Κολωνάκι 2000, «Ψεύτικοι Χρησμοί» (Δημοτική Πινακοθήκη Ναυπλίου 2000), «Εσωτερική Πτήση» (Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο, Πάτρα 2001), στην Γκαλερί ΑΕΝΑΟΝ, Αθήνα 2002, «Μηχανή Μαζικής Εκποίησης» (Χώρος Πολιτεία, Πάτρα 2002), στην Γκαλερί ΗΩΣ, Αθήνα 2002, «Το φως της ποίησης» Γκάζι, Αθήνα 2012,
«Η Νεράιδα
της Τρελής Ροδιάς» Αθήνα 2013.
Είναι
Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Εικαστικών Πάτρας.
Τηλ. 6946
796750
